Ana içeriğe atla

Eylül Semineri ve İlk İzlenimler

Yaz tatili, her ne kadar uzun gibi görünse de üç günlük dünya göz önüne alındığında çok kısadır. Biz öğretmenler için Haziran ayının sonundan Eylül ayının başına (arasında sadece birkaç gün olduğundan) çok çok çabuk ulaşılır.
Eylül ayının ilk gününden itibaren mesaisi başlayan Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmenleri için bu yıl seminer dönemi diğer yıllardan epey farklı. Zira Haziran ayının seminer döneminde (İlçe zümre toplantıları tarzında) toplanarak ders müzakereleri yaptılar. 40 saatlik seminer süresince raporlar yazdılar, kişisel gelişimlerine yönelik konuşmacıları dinlediler. 
Haziran seminerlerinin başlangıcında öğretmenlerin çoğunda aynı tereddüt vardı. “Ne yapacağız?, Ne işe yarayacak?, Yazıp çizdiklerimiz yerine ulaşacak mı?, Daha önce de yazdık ama bir şey olmadı…” gibi şikayetlerle başlayan seminer dönemi birçok öğretmeni tatmin edecek derecede verimli geçti. Çünkü beklenenin aksine toplantılarda fikirleri tartışma, farklı düşünceleri dinleme, dertleşme ve yeni düşünceler üretme fırsatı doğdu. Belki de Din Öğretimi Genel Müdürlüğü Seminer programını düzenlerken güttüğü birincil amaç bu değildi ama öğretmenleri tatmin eden yönü, rapor yazmaktan öte bu yönüydü. Seminer programını tamamlayıp yaz tatiline çıkarken de, Eylül ayında da bu tarz bir seminer döneminin onları beklediği söylentisiyle vedalaştılar.
Eylül ayında göreve başladığımızda karşılaştığımız seminer programı ise ilk bakışta “Haziran ayının aynısı mı?” sorusunu sorduruyor. Zira Ankara’dan gönderilen üst yazıda bunun ciddi ipuçları var.  Yazıda, Haziran ayında öğretmenlerin yazdığı raporların Ankara’da birleştirildikten sonra tek rapor haline getirildiği, Eylül ayı seminer programında da bu tek raporun değerlendirilmesinin istendiği belirtiliyor. Tek rapor haline getirilen rapor sonuçta öğretmenlerin yazdığı rapordur. O görüşlerin tekrar geri gönderilerek iki haftalık bir sürede değerlendirilmesinin istenmesi ne kadar verimli bir çalışma ortaya çıkartacaktır? Seminer programının ilk günlerinde öğretmenlerin aklındaki soru bu. İddialı konuşmayalım, belki de Haziran dönemindeki gibi çok verimli geçer bu iki hafta. Bundan da mutluluk duyarız.
Seminer programının resmi yazısında Haziran dönemi ile ilgili iki ifade dikkati çekiyor. Bir yandan öğretmenlerin özverili bir şekilde çalıştığı belirtilirken bir paragraf sonrasında ise “bazı illerde raporların istenilen düzeyde hazırlanmadığı” vurgulanıyor. Eylül ayı çalışmasının Haziran formatında yapılması, “Ankara Haziran raporlarını beğenmedi” şeklinde yorumlanabilir. Ancak Haziran’da istenildiği şekilde çalışmayan öğretmenlerin Eylül’de “verimli” çalışacaklarının beklenmesi de biraz “beklenmeyecek” bir şeydir. Bu söylediğim üzücü ama maalesef mevcut durumu da görmezden gelemeyiz.
Seminer döneminin ilk gününde öğretmenler, Hz.Muhammed’in Hayatı ders dosyasını müzakere ettiler. Ankara’da birleştirilen raporların tek dosya halinde özetlenmesi şeklinde olan ders dosyasını ilk incelediğimizde olumlu bir hava olduğu görülüyor. Özellikle “Müfredat programı genel anlamda ortaokul ve liselerde verimli geçmektedir” ifadesi bu anlamda önemli.
Ancak burada değinilmesi gereken önemli bir nokta var. Bu raporlar İl Milli Eğitim Müdürlüklerinde birleştirilirken acaba içeriklerine müdahale edilecek şekilde kısaltmalara, çıkartmalara uğramış mıdır? MEM’lerde kurulan komisyonlarda raporlar birleştirilirken öğretmenlerin bazı fikir ve görüşleri elenmiş midir? Ankara’ya gidecek olan raporlarda olumsuz bir hava olması halinde bu olumsuzlukların hesabının sorulacağı endişesi bu işlemlere sebep olmuş mudur? diye sormadan edemiyor insan. Aynı müzakere dosyasında yer alan şu ifade de bu şüphelere ayna tutar nitelikte: “Dersin programı daha önceki yıllara göre daha somut ve güncel konularla daha uyumlu olduğu tespit edilmiştir”. Bildiğimiz kadarıyla Hz.Muhammed’in Hayatı dersinin programı,  dersin okutulmaya başlandığı yıldan beri hiç değiştirilmemiştir. Kastedilen şey ders kitaplarıysa dersin programı değil “ders kitapları” ifadesi kullanılmalı; ancak değişmemiş bir öğretim programının nasıl olup da “önceki yıllara göre daha uyumlu” hale geldiği sorgulanmaya değer.
Burada amacımız, Din Öğretimi Genel Müdürlüğü’nde özveri ile gece yarılarına kadar çalışan arkadaşlarımızın, büyüklerimizin emeklerini görmezden gelmek değil. Sadece bir ihtimali hatırlatmak istiyoruz. Taşradaki öğretmenlerimizin gerçek fikirlerinin alınabilmesinin en iyi yolunun onlarla direkt temasla olabileceğini ifade ediyoruz. Bunu yaptıklarını da biliyoruz. Ne var ki araya başka filtreler koyarak görüş almanın çoğu zaman gerçekleri, renkleri, kokuları soldurduğunu da hatırdan çıkartmamak gerekir.
Her eleştiri, peşinden alternatif fikirler sunabildiği ölçüde yapıcıdır. Bu nedenle bizim de bir şeyler önermemiz beklenmelidir. Örneğin Haziran ayında tüm öğretmenlerin katılımıyla oluşturulan raporların değerlendirilmesi daha dar ve işin ayrıntılarına vakıf bir eğitimci kadrosu ile değerlendirilebilirdi. Böylece tekrar tüm öğretmenleri bu işin içine katmaya gerek kalmazdı. Onlar da (daha önceki yıllarda yapıldığı gibi) uzaktan eğitim şeklinde bir TV programı ile bu raporların müzakeresi konusunda bilgilendirilebilirdi. Şu haliyle biraz aceleyle kaleme alınmış gibi görünen ders dosyaları, biraz daha özenli bir şeklide hazırlanıp kitapçık haline getirilebilir, öğretmenlere ulaştırılması sağlanabilirdi.
Hz.Muhammed’in Hayatı dersi hakkında “alışılmış ve kalıplaşmış anlatım ve üslupların dışına çıkılmalı, öğrencinin ilgisini çekecek şekilde ders anlatılmalıdır” görüşü kabul görüyor. Bu görüşü seminer programları ile ilgili de söyleyerek yazıyı bitirelim. Farklı olabilmesi istenen öğretmenlerimize alışılmış ve kalıplaşmış seminer programlarından farklı, öğretmenlerin ilgisini çekebilecek seminer programları ile ulaşılmalıdır. Belki de bunun nasıl yapılabileceği konusu üzerinde daha fazla yoğunlaşılmalıdır.
Hayırlı, bereketli ve öğrencinin kalbine dokunabileceğiniz bir eğitim öğretim yılı diliyorum. Rabbim hiçbirimizi utandırmasın.



Mustafa Yılmaz
mustafayilmaz77@gmail.com

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Öğretmenime Mektup

Sevgili ö ğ retmenim, Siz bu mektubu okudu ğ unuzda ben çoktan b ü y ü m üş olaca ğı m. L ü tfen kim oldu ğ umu, nerede oldu ğ umu merak etmeyin. Kimli ğ imden çok, yazd ı klar ı ma önem verin. Size bu mektubu k ü ç ü kken yaz ı yorum ve b ü y ü d üğü mde size vermeyi planl ı yorum. Asl ı nda bu mektuplardan herg ü n bir tane yazmay ı planl ı yorum. Ç ü nk ü size yaz ı lacak o kadar çok ş eyim, edecek o kadar te ş ekk ü r ü m ve sitemim var ki... hepsini bir deftere s ığ d ı ramam zaten. Y ı llar sonra ş imdiki bana "gelip y ü z ü me söylesen olmaz m ı yd ı ?" diyeceksiniz eminim. Ama siz de biliyorsunuz i ş te, ben utangaç, k ı r ı lgan ve cesaretsiz bir çocu ğ um. L ü tfen beni anlay ı n. E ğ er b ü y ü d üğü mde bu cesareti kendimde bulabilirsem (b ü y ü kler cesur oluyormu ş ) bunlar ı size elden vermeyi d üşü n ü yorum. Bug ü n s ı n ı fta dediniz ki; " Kim ne derse desin, Ahiret var... Kesin." Bu söz ü n ü z ü defterimin en ü st ü ne ...

İlkokul Öğretmenim Sabahattin E’ye Soruyorum:

Bir keresinde gülmüştüm ve siz bana “inşallah hep böyle güzel gülersin” demiştiniz. Bütün arkadaşlarım bana bakmış ve hep beraber gülmüştük. O günden sonra topluluk içinde gülmeyi, konuşmayı çok seviyorum. Allah sizden razı olsun. İkinci sınıftayken “dersi dinleyemeyecek kadar derdi olan lütfen benimle paylaşsın” demiştiniz. Benim de sıkıntılarım, korkularım vardı. Dersten sonra sizinle konuşmak, içimi dökmek çok iyi gelmişti. O güne kadar benim dertlerimle karşılıksız ilgilenen insanların varlığından beni niçin haberdar etmediniz? Allah sizden razı olsun. Tenefüste nöbetçiydiniz. Ben de merdivenden koşarak iniyordum. Beni arkamdan yakalamasaydınız büyük ihtimalle düşecek ve bir yerlerimi kıracaktım. Beni hırkamdan tutarken parmağınızı incittiniz. Ertesi gün parmağınız alçıdaydı ama yine de bana gülümseyerek bakıyordunuz. Benim bir yerim kırılmasın diye kendinizi feda etmeniz kendimi okulumda büyük bir güven içinde hissetmeme sebep olmuş, size olan sevgim bir kat daha artmıştı. Bu...

Çay Gibi Eğitim

  Güzel bir çay nasıl olur? Demli mi, demsiz mi? Nasıl bir bardakta sunulursa güzel olur? Şeker koymalı mı yoksa sade mi içmeli? Çok sıcak çay mı iyidir yoksa biraz soğuması mı iyidir? İşi bilen bilir. İyi çay için demlik de çaydanlık da ateş de demleme usulü de önemlidir. Bazısı porselendeki çayı tek geçer bazısı emayede demlenen çayı sever. Bana sorarsanız çay biraz demli olmalı. Açık çay istediğim tadı vermez. Zift gibi demli de olmamalı tabi. Bardağın yarısı dem olsa iyidir mesela. Sonra çayın suyunun da özel olmasına dikkat etmek lazım. Öyle kireçli çeşme suyundan yapılan çayla kaynak suyundan yapılan çayın lezzeti de bir olmaz. İşi bilenler çay demlemek için evde özel su bulundururlar. Takdir edilesi bir davranış. Şeker meselesine gelince. Zevkler tartışılmaz tabi ama çayı dilden sevenler şekerli, “dil”den sevenler şekersiz içer. Tırnak içindeki “dil”in Farsça gönül demek olduğunu da bilenler bilir. Şekersiz çaydan zevk alanlar işi ilerletmiş, çayla hemhal olmuştur zira. Şeke...